7 – Dzietsün Mingjur Paldrön [cz.3]

Historia Mindrolling: Część VII 

Dzietsün Mingjur Paldrön Część 3 ― Powrót do Mindrolling 

Dzietsün Mingjur Paldrön wróciła do Mindrolling przez dystrykt Dra. Pokonując ostatnie wzniesienie przed powrotem do domu, zatrzymała się na chwilę na szczycie wzgórza zwanego gnyen mkhar, skąd miała widok na cały klasztor.

W miejscu, w którym dawniej wznosił się okazały i piękny klasztor, niczym niebiański pałac w uroczym zagajniku, pozostały teraz ruiny i resztki zdewastowanych świątyń, kwater mnichów i stup. Tylko gsang ngags pho brang, główna świątynia, nadal stała.

Wspominając płynące mlekiem i miodem ziemie, które zostały zbudowane i ufundowane przez jej ubóstwianego ojca, wujów oraz braci, załamała się pod ciężarem nieznośnego żalu. Ten żal przywołał również wspomnienia jej poprzedniego życia i wszystkich wyzwań i cierpień, których doświadczyła w poprzednim życiu jako snang gsal 'od bum.

Ostatni odcinek drogi do klasztoru Dzietsün Mingjur Paldrön pokonała w towarzystwie umdze, innych starszych mnichów, zgromadzenia mnichów i mniszek, a także członków świeckiej wspólnoty, którzy przetrwali i powrócili tu po zniszczeniach. Została zaprowadzona do tego, co pozostało z jej osobistej kwatery zwanej gzim chung bde chen yang rtser (zimchung dechen yangtser) – prywatnych apartamentów rodziny o nazwie Szczyt Wielkiej Błogości. 

Tam przemówiła do zgromadzonych, dzieląc się radami i inspiracją z wszystkimi. Dzietsün Mingjur Paldrön obdarowała także wszystkich mnichów i mniszki herbatą i ryżem oraz pieniędzmi i szatami. Złożyła też w ofierze klasztorowi wszystkie kosztowności i dary otrzymane do tej pory w miejscach, które odwiedziła i ogłosiła rozpoczęcie odbudowy Klasztoru Mindrolling oraz odtworzenie sanghi klasztornej.

Następnie rozpoczęła prace od rozbudowanej, siedmiodniowej Guru Ganaczakry, złożenia bogatych ofiar oraz praktyk aktywności i wypełnienia strażników Dharmy.

Wkrótce, Phola Thaidzi Gjurme Sonam Topgjal, który otrzymał awans na wysokie stanowisko Kalön (ministra) przybył po błogosławieństwo i posłuchanie Dzietsün Mingjur Paldrön. Miał dla niej wielkie oddanie i złożył jej hojne dary w postaci szat, kapelusza i białego ogiera, a ponadto ofiary dla klasztoru.

Pierwszym budynkiem, od którego rozpoczęto odbudowę, był klu sding lha dbang dga’ tshal (luding lhawang gatsal). Gdy został ukończony, Dzietsün Mingjur Paldrön pobłogosławiła go i spędziła w nim kilka miesięcy na ścisłym odosobnieniu.

Jeszcze, gdy dalsza odbudowa i rozbudowa pod jej przewodnictwem nadal trwały, Dzietsün Mingjur Paldrön zaczęła też nauczać i przekazywać liczne esencjonalne nauki, inicjacje oraz przekazy mnichom i mniszkom. Klasztorna sangha stale się powiększała i znów jak kiedyś, zaczęto organizować i celebrować tradycyjne ceremonie i rozbudowane rytuały.

Mniej więcej w tym czasie, jej starszy brat Ratna Vidziaja (Drincien Rincien Namgjal) oraz jej młodszy brat rgyal sras nye ba’i mgon po (Gjalse Njeła’i Gönpo), którym udało się uciec przed Dżungarskimi Mongołami, wrócili do Khamu ze swoimi pomocnikami. Ich spotkanie było przyczyną wielkiej radości i szczęścia.

Jednak trudności i ogromny ciężar odbudowania Mindrolling odbiły się na jej zdrowiu, która w wieku 22 lat poważnie zachorowała. Jej osobisty lekarz, Emdzi Lophel-la, zdiagnozował u niej groźny guz w żołądku i zaczął kurować ją tabletkami długiego życia oraz tybetańskimi lekarstwami. Cała Sangha składała liczne modły i prowadziła rozmaite zhabten (modlitwy i ceremonie dla wzmocnienia życia, rozproszenia przeszkód, itd.) Wreszcie po pokonaniu poważnej choroby, stopniowo doszła do siebie na tyle, żeby móc znów wrócić do swoich zajęć i nauczania.

Duża część Mindrolling została pod jej kierownictwem i przewodnictwem, mimo kłopotów zdrowotnych, odbudowana i odrestaurowana i klasztor znów stał się ważnym i wpływowym centrum nauki i praktyki cennej Dharmy.

Sława imienia Dzietsünmy rozeszła się po ziemiach Ü, Tsang, Ngari, Lhö, Mön, Uru, Yöru i prowincjach Drakpo, Lhodrag i Kham itd. Ludzie przyjeżdżali po błogosławieństwo i nauki. Ale niektórych dostojników martwiła aktywność Dzietsün Mingjur Paldrön i jej wpływy i chcąc się jej pozbyć, zaczęli snuć plany by oddalić ją z Mindrolling.

Znając wpływy Thai Dzi, zwrócili się do niego i wmówili mu, że wielu ludzi czeka z utęsknieniem, aż Dzietsün Rinpocze przyjedzie do Kongpo, by nauczać i rozpowszechniać Dharmę.  I że ta aktywność przyniesie dużo pożytku wielu ludziom, a także przysporzy korzyści Mindrolling. Uwierzywszy w te zapewnienia, Thai Ji usilnie prosił Dzietsün Mingjur Paldrön, aby przemyślała tę prośbę, szczególnie, że znaczna część prac rekonstrukcyjnych i odbudowujących Mindrolling zbliżała się do zakończenia. Dzietsün Mingjur Paldrön wyraziła zgodę i w niedługim czasie potem wyruszyła do odległego regionu Kongpo.

Minął rok z okładem i Thai Dzi nie mając żadnych wieści od Dzietsün Mingjur Paldrön, zaczął o nią rozpytywać i zdarzyło się tak, że w czasie oficjalnej wizyty na dworze w Lhasie napotkał Gelong Ogjen Rabtena i Gelong Tashi Łangciuka.

Kalon Thai Dzi zapytał:” Czy Dzietsün Mingjur Paldrön jest bardzo zajęta pracując na rzecz Dharmy i czy dobrze się miewa?” Gelong Ogjen Rabten odpowiedział: „W zasadzie nie. Poza kilkoma osobami, które przejeżdżają tamtędy od czasu do czasu, nie ma tam żadnych zajęć związanych z dharmą. Przez większość czasu, ona i jej asystenci, Gjurme Jangzom, Gjurme Ciördrön i Gelong Drakpa pracują w polu.”

Rozumiejąc wtedy, że go oszukano, Thai Dzi rzekł: „A więc oszukano mnie. Muszę to szybko naprawić.” Natychmiast wydano rozkazy, aby zaprosić Dzietsün Mingjur Paldrön na powrót do Lhasy.

Po powrocie do Lhasy, Dzietsün Mingjur Paldrön odwiedziła świątynię Arja Lokeśwara i inne świątynie i złożyła w ofierze obfite dary i modlitwy. Poprowadziła wiele ceremonii i drubcienów i udzieliła inicjacji długiego życia oraz inicjacji stokrotności długiego życia wielu szczęśliwcom. Przeprowadziła sto ceremonii dzin sek (ofiarowanie w ogniu) i tysiąc rytuałów dzin sek aktywności uspokajającej Wajrasattwy.

Gdy była w Lhasie, poświęcała się licznym zajęciom związanym z Dharmą, a także została przyjęta na audiencji przez Jego Świątobliwość siódmego Dalai Lamę Kalzang Gjatso, który nadał jej imię Dzietsün Sherab Drönma. Mnisi z Namgjal Dratsang, głównego klasztoru Jego Świątobliwości Dalai Lamy odprawili w jej intencji Tenszug, ceremonię dla jej długiego życia i prosili Dzietsünmę, aby napisała inwokację, którą będą mogli regularnie wykonywać. Powiedziane jest, że napisała modlitwę tak głęboką i przepełnioną znaczeniem, że zrobiła one ogromne wrażenie na wielu uczonych. Kiedy ruszała w drogę powrotna, wzdłuż gościńca stało wiele osób, które ze łzami w oczach prosiły ją, żeby zechciała jeszcze kiedyś tu wrócić. W Kha Rabmo Rag Go, Dzietsün Mingjur Paldrön powitały setki osób, które wraz z jej matką wyruszyły jej naprzeciw z Mindrolling.

Autor biografii Dzietsün Mingjur Paldrön, Gjurme Ösel, który jako pierwszy ją tam spotkał, napisał później:

„Miałem osiem lat, kiedy po raz pierwszy ujrzałem Szlachetną Panią Mingjur Paldrön,

a widok jej cudownego oblicza był tak inspirujący, że nie mogłem powstrzymać łez. Wezbrało we mnie silne oddanie oraz przekonanie, że muszę iść za nią.”

Powiedziane jest, że jako najbardziej zaufany uczeń Dzietsün Mingjur Paldrön, Gjurme Ösel pozostał z nią do ostatnich chwil. Stał się jej asystentem i uczniem w wieku ośmiu lat i napisał jej biografię, kiedy skończył lat sześćdziesiąt siedem, 13 lat po odejściu Dzietsün Mingjur Paldrön.

Po powrocie do Mindrolling, Dzietsünma zorganizowała konsultacje z rodziną i starszymi mnichami z klasztoru, po czym udała się na roczne odosobnienie. Po zakończeniu odosobnienia, udzieliła wszystkim inicjacji i nauk Dogłębnego Esencjonalnego Znaczenia (Ati Zabdön).

Biografia Dzietsün Mingjur Paldrön wspomina o jej dalszej niestrudzonej aktywności oraz przeprowadzeniu wielu wspaniałych ceremonii dla Jego Świątobliwości Dalaj Lamy i tybetańskiego rządu, a także o udzielaniu nauk i inicjacji w okresie, gdy nadal trwały, dobiegające końca, nadzorowane przez nią prace przy odbudowie Klasztoru Mindrolling.

W międzyczasie w Tybecie nadal miały miejsce polityczne zmiany i zawirowania. Kiedy klasztor został odbudowany, Dzietsünma po raz kolejny udała się na trzyletnie odosobnienie. Gdy dobiegło końca, udzieliła inicjacji Kropli Esencji Serca Dakiń (Khandro Nyinghtig) szerokiej rzeszy szczęśliwych studentów.

Następnie, wraz z wieloma starszymi mnichami i mniszkami, a także z matką i siostrami, wyruszyła na długą pielgrzymkę. Cała grupa odwiedziła wiele świętych miejsc, w których Dzietsün Mingjur Paldrön nieprzerwanie udzielała błogosławieństw oraz nauk i abhiszek licznym osobom, które gromadziły się w każdym miejscu, by otrzymać jej błogosławieństwo. Mówi się, że w Samje, gdy Dzietsünma ofiarowała dla Ciökjong Pehar (dharmapala Pehar) biały szal, od strony posągu rozległy się słowa: „To wspaniałe, że partnerka wielkiego Ogjena, Pani z Kharcien, powróciła do tego pałacu dla dobra czujących istot. Oby Twoje życie było długie. Pozostanę z tobą, mimo że mnie nie widzisz.”

W 1732 roku, kiedy Dzietsün Mingjur Paldrön skończyła trzydzieści cztery lata, odwiedziło ją wielu starszych i doświadczonych praktykujących, joginów z odosobnień i uczniów jej ojca, Ciögjal Terdag Lingpy z Lato. Wśród przybyłych byli wspaniali jogini: Gjurme Namdrol i Gjurme Tharcin oraz ich uczniowie, którzy złożyli pomyślne dary i święte przedmioty. Udzieliła im potem głębokich instrukcji Dakini z Termy Shaług.

Następnie skomponowała też podręcznik z instrukcjami do Sadhany Khandro Sangwa Jeszie, zwanej „Lampą Oświetlającą Głębokie Najistotniejsze Punkty”.  Nauczała ich następnie przed licznym zgromadzeniem joginów i joginek oraz praktykujących, którzy przybyli z całego regionu Töd w Tybecie. Po zakończeniu, raz jeszcze udała się na trzyletnie odosobnienie, spędzając cały czas na praktyce i w ścisłym odosobnieniu.

W 1736 roku, pod wpływem licznych próśb ze strony niektórych dostojników i starszych praktykujących, brat Dzietsünmy, Tricien Drincien Rincien Namgjal zaprosił do Mindrolling wielce osławionego Lelung Dziedrung Rinpocze. Przyjęto go wraz z sześćdziesięcioosobowym orszakiem z wielkimi honorami i całym ceremoniałem. Dzietsün Mingjur Paldrön, która dopiero co zakończyła swoje odosobnienie, wraz z pomocnikami i starszymi mnichami, oddała wyrazy szacunku Dziedrung Rinpoczemu i na jego prośbę udzieliła czytanego przekazu oraz wyjaśnień na temat Guru Jogi Guru Rinpoczego.

Lelung Dziedrung Rinpocze, na którym wywarło to silne wrażenie, przekazał jej wiadomość brzmiącą: „Jeśli w tym życiu Minling Dzietsün Rinpocze i mnie połączy pomyślny związek nierozdzielnych Środków i Mądrości, spełni się przepowiednia, według której degeneracja dharmy zostanie powstrzymana na kolejne 500 lat.” Na co Dzietsün Mingjur Paldrön odpowiedziała: „Nie będę mogła przyjąć twojej propozycji. Przysięgłam podążać za wskazówkami mojego rdzennego mistrza, Ciögjal Terdag Lingpy i zachować to ciało w czystości oraz praktykować jedynie Dharmę.”

W biografii Dzietsün Mingjur Paldrön jest wzmianka, że Dziedrung Rinpocze wytrwale ponawiał tę samą prośbę przez pewien czas, ale za każdym razem spotykał się z odmową. Ta prośba oraz kilka ważnych osób, które przychodziły do niej z podobnymi prośbami, doprowadziły do tego, że Dzietsün Mingjur Paldrön ponownie udała się na odosobnienie. Spędziła na odosobnieniu wiele lat, co jakiś czas wychodząc, by dalej nauczać oraz udzielać przekazów mnichom, mniszkom i oddanym praktykującym, którzy przybywali po jej błogosławieństwo.

W latach 1739 do 1744 udzieliła nauk Dzogcien, całego cyklu Ati, Guhjagharbha, pełnego cyklu Wadżrasattwy, Thugdzie Cienpo Desieg Kundu (Mahakarunika jako Zgromadzenie Wszystkich Sugatów). Dordże Phagmo (Wadżrawarahi), Khandro Sangła Jeszie oraz różnych nauk o ćwiczeniach dla joginów, Trulkhor, itd. Udzieliła także rozbudowanych przekazów nauk Ati Zabdön i Ciöd Macigmy mniszkom z Menjid, Shong Ga-gang, Sogphu Samten Ling i setkom joginów i joginek. W tym okresie, z powodu naruszenia samaja przez kilka joginek i mnichów, Dzietsün Mingjur Paldrön ciężko zachorowała. Wyrecytowano wiele modlitw ochronnych i długiego życia. 

W biografii Dzietsünmy jest powiedziane:

„Spadkobierca tronu (Tri Drincien Rincien Namgjal) wraz z Ciagdzö Kushog, Rabdziampa Ciödrak, Gomcien Döndrub, Sotön Thutob Namgjal, Rabdziampa Palgön oraz wielu znamienitych starszych praktykujących i mnichów odprawiało rozbudowane rytuały gniewnego Czerwonego Guru, Jamantaki i Amitajusa, dla jej długiego życia.

Zgromadzenie mnichów wykonywało praktyki strażników: naprawy, wyznania i oczyszczenia połączone z Metsek. Dla jej długiego życia ofiarowano sto tysięcy uspokajających ofiar w ogniu oraz sto tysięcy ganaczakr związanych z Thugdzie Cienpo. Odnowiono stupy i złożono hojne ofiary, naprawiono i zbudowano mosty i drogi, żeby pomóc innym, a ubogim rozdano jedzenie, odzież i wykonano wiele innych praktyk. 

Jej matka Gjaljum Cienmo (wielka matka) oraz siostry Semo Dzietsünmy poprowadziły rytuały Okupu i Zawrócenia Dakiń, aby przebłagać Dzietsün Mingjur Paldrön, aby została i nie kierowała swojego umysłu w stronę Akaniszty.

Wielki mistrz Gomcien Döndrub la odwiedził ją pewnego dnia i zastał ją siedzącą w medytacji, z oczami zwróconymi w górę i umysłem spoczywającym w Dharmadhatu. Zalewał się łzami, błagając ją słowami: „Czy ładnie to tak porzucać tak swoich uczniów, którzy są jak maleńkie dzieci, zostają sami na ścieżce? Ty, Dakini, która osiągnęłaś wolność, nie powinnaś jeszcze odchodzić. Pomyśl o tych, których tu zostawisz.” Kiedy wypowiedział te słowa, Dzietsünma skierowała spojrzenie lekko w dół.

Począwszy od następnego dnia, jej zdrowie ulegało stopniowej poprawie ku radości i zadowoleniu wszystkich.”

Dzietsün Mingjur Paldrön wyzdrowiała, ale od tej pory często zapadała na zdrowiu. Mimo to nadal oddawała się przekazywaniu i nauczaniu Dharmy. Zainicjowała ogromny projekt zebrania wielu głębokich tekstów i nauk i stworzenia archiwum. Ponieważ drukowane teksty były rzadkie, rozpoczęła również druk zebranych dzieł Ciögjal Terdag Lingpy i wielkiego mistrza Lociena Dharmaśri oraz cennych tekstów Njingthig Jabszi, w ten sposób udostępniając je licznym uczniom dharmy i czyniąc dużo dobra.

Kontynuowała też, oprócz innych licznych zajęć, dzieło budowy i rozbudowy Samten Tse Decien Ling i Özer Ling, gdzie mniszki i jogini przechodzą kompletny trening i otrzymują nauki cennej Dharmy.

Dzietsün Mingjur Paldrön spędzała coraz więcej czasu na odosobnieniach. Praktykowała wykonując sześć sesji dziennie, pozostając w ciągłości stanu Dzogcien i wykonując wiele wspaniałych praktyk, których lista byłaby tu zbyt długa do wymienienia. Pomiędzy odosobnieniami, udzielała audiencji, nauk i inicjacji.

Jej biografia mówi: „Zawsze była równie uprzejma dla wszystkich: dla wielkich i dla małych, z całego serca stale inspirowała innych do praktykowania Dharmy. Nigdy nie troszczyła się o swoje szczęście czy wygodę. Dzień w dzień podążała ścieżką medytacji, nie oddzielając granicą okresów medytacji i po-medytacji i nigdy nie dała się wciągnąć w światowe sprawy.”

Na prośby brata, spadkobiercy tronu Drincien Rincien Namgjala oraz Thugse Rinpoczego, stworzyła Podręcznik z Instrukcjami do Doskonałej Ścieżki Wielkiej Błogości dla Esencji Serca Złączenia Matki i Syna zgodnie z przepowiednią dźwięku mądrości – tekst, który dla każdej innej osoby byłby zbyt trudny do napisania.

W ciągu całego życia, Dzietsün Mingjur Paldrön stworzyła wiele tekstów, które przyniosły niezmierzone korzyści niezliczonym uczniom dharmy. Stworzyła Praktykę Wprowadzającą do Codziennych Praktyk i Zbiór Codziennych Recytacji, Guru Jogę zwaną Oczyszczanie Ciemności Tęsknoty, biograficzne modlitwy inwokacyjne do Guru i liturgię Tenszug, zbiór rozmaitych inwokacji do Guru, zbiór nauk od serca zwany Rozjaśnianie Mroków Serca, pytania i odpowiedzi zgromadzone w tekście zwanym Klarowne Promienne Zwierciadło, napisy na thangkach i szalach zgromadzone i zebrane pod nazwą Spontaniczny Klejnot Spełniający Życzenia, podręcznik jak składać ofiary i szale ofiarne, historię linii Zebranej Esencji Sugatów, Pieśń linii Garłang Tshe Pagme, liturgię połączoną z Lam rim Khandro Sangła Jeszie, pieśń linii dla Esencji Serca Wadżrasattwy, Rigdzin Thugthig oraz inne nowe termy Ciögjal Terdag Lingpy, podręcznik do rytuału abhiszeki wchodzenia do mandali Wstrząśnięcie Głębinami Piekieł (Narak Dontrug) zwany Doskonałą Ścieżką Wielkiej Błogości, liturgię do wizualizacji siebie jako bóstwa nowych term Gniewnego Guru (Guru Drakpo) zwaną Ścieżką Osiągnięcia Gniewnej Inicjacji, rozszerzone wyjaśnienia dotyczące praktyki Gniewnego Bóstwa oraz serii praktyk fazy budowania i fazy zakończenia, abhiszekę Dzogcien  Thögal Ati Zabdön Njingpo, modlitwę połączoną z Ati Zabdön oraz zbiór porad do praktyki Ati, liturgię inwokacyjną do praktyki phoła Rigdzin Thugtig, dodatkowe zapiski (zin-bris)  na temat stopni koncentracji (dmigs rim), codzienną praktykę Garłang Tse Pagme, abhiszekę do Künciog Kjidu zwanej Wspaniali i Szczęśliwi, podręcznik z instrukcjami do Künciog Kjidu zwany Ustnymi Instrukcjami na temat Esencji Jasnej Lampy oraz rytuał spełniający i odnawiający do Strażników Wadżra Dharmy zwany Künzang Roltsho. 

Jej szeroka aktywność trwała i Dzietsün Mingjur Paldrön nie szczędziła wysiłków na rzecz ludu Tybetu, z wielką troską zabiegając o zachowanie autentycznych i cennych nauk. Często nękały ją wspomnienia z młodości, kiedy nauki Terdag Lingpy i Locien Dharmaśriego oraz to, co z tak wielką dbałością gromadzili, niemal zginęło w rękach Dżungarskich Mongołów. To wszystko skłaniało ją do rzetelnej i bezustannej pracy, mimo że odbijało się to na jej zdrowiu.

Jej biografia mówi: „Choć zrobiła tak wiele, żeby zachować i szerzyć nauki, które jej powierzono, osobiście czuła, że zrobiła zbyt mało. Często beształa mnichów i praktykujących z powodu ich przewinień, zachęcała mniszki i mnichów do surowej dyscypliny. Mówiła też wprost jak wielki smutek ją ogarnia, gdy dostrzega zazdrość i niesnaski między praktykującymi, prosiła też wszystkich, żeby starali się przezwyciężać podobne negatywności.”

Najbardziej poruszające są opowieści o jej ostatnich dniach, kiedy cierpiała z powodu poważnej choroby. Powiedziane jest, że mimo to nalegała, by osobiście udzielić serii rozbudowanych abhiszek, mówiąc: „Na co pozostawiać te nauki w zwłokach?” Miała wtedy 70 lat.

Pewnego ranka w 1769 roku, odwiedziła wszystkie świątynie Mindrolling. Udzieliła bardzo szczegółowych abhiszek, a następnie przekazała rady od serca wszystkim, którzy byli obecni. Potem spotkała się ze swoimi asystentami i wręczyła im osobiste prezenty i wskazówki. Później nalegała na spotkanie z lokalnym urzędnikiem, który prosił wcześniej o przekaz. Ponieważ była tak bardzo chora, wielu starało się ją zniechęcić, a sam urzędnik również prosił, żeby nie robiła tego osobiście, ale nalegała i udzieliła mu pełnego przekazu.

To była ostatnia rzecz, jaką zrobiła. Wieczorem tego dnia, usiadła w medytacji i rozpuściła swój umysł mądrości w dharmadhatu. Dzietsün Mingjur Paldrön pozostała w samadhi przez trzy dni wpatrując się w przestrzeń. Spadkobierca tronu Mindrolling i jej brat, Tri Drincien Rincien Namgal, ogłosił przed zgromadzeniem Mindrolling parinirwanę Dzietsün Mingjur Paldrön.

„Wspaniały bohater błogości od najprzedniejszych środków – Samantabhadra 

złączony w błogości z Samantabhadri – mądrością, 

Objawił się w niewidzialny sposób pod postacią Mingjur Paldrön,

Aby wznieść Wadżra Pieśń sekretnych nauk Atijogi.

Aktywność Mistrza tego – skarbnica zalet

Tak niezliczonych, że nawet Buddzie opisać je trudno –

A niezgłębiona jest ona dla krótkowzrocznego, zwykłego umysłu.

Z wszystkiego, co słyszałem o tym wielkim Mistrzu,

To zaledwie jedna kropla.”

—Z biografii autorstwa Gyurme Ösela

Kolejne części historii Mindrolling zostaną dodane, gdy tylko będą dostępne.