6 – Dzietsün Mingjur Paldrön [cz.2]

Historia Mindrolling: część VI

Dzietsün Mingjur Paldrön

Część 2- Inwazja dżungarskich Mongołów i ucieczka z Tybetu

Po parinirwanie jej ojca a zarazem rdzennego nauczyciela, Ciögjal Ogjen Terdag Lingpy, Dzietsün Mingjur Paldrön pozostawała głównie na odosobnieniu. Jednak w 1718, tak jak zostało to przepowiedziane przez Guru Padmasambhawę, dżungarscy Mongołowie dokonali najazdu i tym samym zakończyli jej odosobnienie.  Inwazja ta przyniosła olbrzymie zniszczenia w całym Tybecie i była szczególnie szkodliwa dla cennych nauk, gdyż klasztory zostały zniszczone a niezliczeni praktykujący dharmę stracili życie.

Zgodnie ze źródłowymi zapisami z tego czasu: „Wielka liczba wojsk pod wodzą generała dżungarskich Mongołów, Ju Ring Thu Hong Tha’i Ji, zapełniła wzgórza Tybetu. Sama nazwa doktryny wielkiej tajemnej mantrajany została wymazana, świątynie zniszczone, z wielu wielkich klasztorów nie pozostał kamień na kamieniu, a praktykujący rozpierzchli się uciekając w ochronie swego życia. Wielka Kraina Gór Pokrytych Śniegiem, która była jak dotąd pobłogosławiona przez wielkich mistrzów takich jak Padmasambhawa, wielkich panditów, królów szerzących Dharmę, tłumaczy, mahasiddhów i uczonych takich jak Wszystkowiedzący Terdag Lingpa, stała się równa krainie pola buddy Padmasambhawy (rnga yab pad ma ‘od). Ale obecnie Kraina Śniegu była wypełniona ciemnością rozciągającą się we wszystkich kierunkach, przypominającą mroki bez światła lampy.”

Rok po rozpoczęciu się inwazji Mongołów, w roku Ziemnego Psa (1718), Locien Dharmaśri i Pema Gjurme Gjatso, odpowiednio wuj i starszy brat Dzietsün Mindziur Paldrön, zostali wezwani do Lhasy i tam pojmani.  Krótko potem, najeźdźcza armia zaczęła zajmować klasztory w Centralnym Tybecie, w tym Mindrolling i Dordże Drak, podkładając ogień pod świątynie, całkowicie niszcząc wszystko na swej drodze i biorąc w niewolę lub zabijając mnichów, mniszki i praktykujących. Zaledwie w trzy do pięciu lat od ukończenia budowy wielkiego klasztoru Mindrolling został on całkowicie zniszczony przez dżungarskich najeźdzców (patrz – poprzednia sekcja nt. tej inwazji).

Obawiając się o jedynych pozostałych przy życiu członków linii, starsi mnisi i asystenci, którzy zdołali ujść schwytaniu, prosili Dzietsün Mingjur Paldrön, aby natychmiast wyjechała.  Pytając się o losy brata, Drinczen Rincien Namgjala, matki, Jum Phuntsog Palzom i sióstr, dowiedziała się, że wszyscy oni zbiegli w towarzystwie swoich asystentów. Jednakże nie było żadnych wieści czy ucieczka zakończyła się pomyślnie, czy też nie.

Dzietsün Mingjur Paldrön udała się wówczas przed osobisty ołtarz w części mieszkalnej i ofiarowała modlitwy. Wzięła mały posążek swego otaczanego czcią ojca, Terdag Lingpy, i chowając go bezpiecznie w plecaku przygotowywała się do opuszczenia Mindrolling. Tego wieczora Dzietsün Mindziur Paldrön, korzystając z ukrytych za posągiem Terdaga Lingpy drzwi, uciekła na drugą stronę góry. Była ubrana jak świecka osoba. Miała na sobie prostą wełnianą sukienkę, a jej włosy, które urosły w trakcie odosobnienia, były związane szarfą. Towarzyszyło jej kilka zaufanych osób: Gjurme Ciödrön, kucharz Gjurme Jangzom, Gelong Taszi Łangciuk i Gedün Tshamphel.

Terdag Lingpa za swojego życia powiedział córce, aby  zbudować małe tylne drzwi prowadzące z jej części mieszkalnej na tył wzgórz Mindrolling. Takie drzwi nie były w tym czasie popularne w Tybecie, ale Dzietsün Mindziur Paldrön postąpiła zgodnie z poleceniem ojca i kazała je wykonać, jak sobie tego życzył ojciec. Kiedy Dzietsün Mingjur Paldrön pytała o to Terdag Lingpę, odpowiedział, że pewnego dnia będzie jej to bardzo pomocne.

Podczas jej ucieczki armia dżungarskich Mongołów zrównała z ziemią klasztor. Główna świątynia, Ciökhor Lhunpo (główna rezydencja), wielka stupa i wszystkie części mieszkalne mnichów zostały zniszczone, ostała się tylko Sang Ngag Phodrang (jedna z głównych świątyń). Potężna armia dokonała tego zniszczenia i pozostawiła cały region Draci tak spustoszony, że aż do dziś  region ten nie podniósł się całkowicie ze zniszczeń.

W tym samym czasie, Sangjum Phuntsok Palzom i Semo Palzin, matka i siostra Jetsün Mindziur Paldrön, zostały pojmane przez armię Mongołów. Podczas nękania i przesłuchiwania przez Mongołów, Sangjum Phuntsok Palzom nie była w stanie opanować się i wybuchła „mam córkę, wielką panią, Mingjur Paldrön. Tak jak potężny smok, sprawi ona, że wasze złe działania nie będą skuteczne.” Generał, zrozumiawszy, że Dzietsün Mingjur Paldrön wciąż żyje, wysłał żołnierzy na poszukiwania. Wczesne zapiski odnotowały: „w całej dolinie, w każdym przejściu, w każdym zakątku krainy, rozbrzmiewał krzyk Mongołów”. By mieć pewność, że wojsko zrozumiało znaczenie, jakie miało znalezienie Dzietsün Mindziur Paldrön, generał rozkazał: „Jeśli córka Terdag Lingpy nie zostanie schwytana i dostarczona tutaj, wasze szyje zawisną na sznurze. W dzień czy w nocy, musi być schwytana i dostarczona do mnie.”

Uciekłszy z Mindrolling, Dzietsün Mingjur Paldrön i jej towarzysze dotarli do domu Depa Łangdu w Tsamjul. Jednak zaledwie przyjechali, poszukujący ich żołnierze również wpadli do domu. Sprytnie zatrzymując ich ofiarowanym piwem, Depa Łangdu dał  Dzietsün Mingjur Paldrön i jej towarzyszom czas potrzebny na szybką ucieczkę, co zrobili spuszczając się po linie przywiązanej pod małym okienkiem domu. Uciekinierzy ukryli się w wąskiej przestrzeni pod rumowiskiem skalnym na początku długiej doliny, podczas gdy żołnierze jeździli tam i z powrotem nad ich głowami.

Uciekinierzy pozostali w ukryciu całe dwa dni. W jednej ze swych biografii, Dzietsün Mingjur Paldrön wspominała te dni mówiąc: „moje serce tłukło się ze strachu. Myślałam, że zostaniemy pojmani, ale dzięki błogosławieństwu Trzech Klejnotów oraz w szczególności Wspaniałemu Guru z Orgjen, pozostaliśmy bezpieczni.” Mongołowie, nie znalazłszy jej, ostatecznie odjechali, aby szukać gdzie indziej i Jetsün Mingjur Paldrön i jej grupa podążyli do sman brjid (Menjid).

Jej asystenci i starsi mnisi z Menjid, tacy jak Drön Njer Poło (gnyerpa spo bo), Bum Rabdziampa (‘bum rab ‘byams pa), Orgjen Kelzang (o rgyan skal bzang), Szabdrung Gjurme Szenpen Łangpo (‘gyur med gzhan phan dbang po), Gelong Ogjen Rabten (dge slong o rgyan rab rtan) i inni, zgodnie stwierdzili: „esencja nauk Terdag Lingpy jest w tym dziecku. Musimy zapewnić jej bezpieczeństwo i wiernie służyć, aby klasztorna linia nauk mogła zostać jeszcze raz zebrana i mogła się odnowić.” Zdecydowali, że rozproszą się w różnych kierunkach, tak aby w przypadku ewentualnego pojmania ktoś przeżył i był w stanie  służyć linii. Gelong Ogjen Rabten wziął na siebie odpowiedzialność, aby zapewnić Dzietsün Mingjur Paldrön i jej asystentom bezpieczeństwo. W związku z tym zdecydował skierować się do Sikkimu, wybierając drogę przez Phagri.

Podróżowali bez wytchnienia dniem i nocą przez surowy teren. Dzietsün Mingjur Paldrön, przyzwyczajona do podróżowania konno a nie pieszo i będąca po ścisłym odosobnieniu, nie wytrzymała trudów i zachorowała.

Gorączka i wyczerpanie dosięgła również pozostałych. Osiągnąwszy Phagri zatrzymali się na odpoczynek. Gedün Tshamphel udał się na mały targ do miasta, ale wrócił w pośpiechu z wiadomością, że na rynek przybyło dwóch konnych z obwieszczeniem, iż: „córka Terdag Lingpy musi być niezwłocznie znaleziona i schwytana. Ludzie z Pari nie mogą pomagać jej w ucieczce i muszą powiadomić oficerów armii, jeśli ją zobaczą.” Słysząc to, chociaż wyczerpani i chorzy, odjechali natychmiast, wybierając najwęższą i najbardziej stromą drogę do Sikkimu. Gelong Taszi Łangciuk i Gedün Tshamphel, którzy już wcześniej podróżowali do Sikkimu, byli w stanie szczęśliwie odnaleźć właściwą drogę.

Gdy podróżująca grupa dotarła do granicy Sikkimu, przyjechał człowiek z wiadomościami z Lhasy. Powiedział Dzietsün Mingjur Paldrön o zamordowaniu jej wuja, wielkiego Lociena Dharmaśri i jej starszego brata, Pema Gjurme Gjatso (patrz biograficzne zapiski odnośnie Lociena Dharmaśri i Pema Gjurme Gjatso). Jej drugi starszy brat, Szabdrung Jidzhin Legdrup, jej wuj, Aku Cziagdzöd, i wszyscy starsi lopöni i umdze którzy pozostali w Mindrolling również zostali zabici. Wiadomość zawierała również ostrzeżenie dla niej, aby była ostrożna. 

Pogrążona w smutku, ze łzami w oczach, Dzietsün Mingjur Paldrön obróciła się w stronę Lhasy i ze złożonymi dłońmi modliła się do guru. Wtedy, wołając guru z daleka, zobaczyła postaci Guru Rinpocze, Jeszie Tsogjal i Terdag Lingpy. Wszyscy oni, otoczeni tęczą, pojawili się na niebie. Udzielili błogosławieństw i wskazówek na przyszłość, dzięki czemu jej smutek został ukojony.

Krótko po tym, grupa bezpiecznie dotarła do celu i tymczasowego schronienia – Sikkimu. Później, król Sikkimu i Dzogcien Thraktung Pało Dzigme Dordże, słysząc o przybyciu wielkiej dakini Dzietsün Mingjur Paldrön, zorganizowali wielkie powitanie ze złotą procesją prowadzącą ją do złotego tronu. Następnego dnia Dzietsün Mingjur Paldrön ponownie ogoliła głowę i włożyła szaty mniszki.

Następnie król wystąpił z wyjątkowym obwieszczeniem, którym dotąd nie zaszczycił żadnego Lamy(bez zezwolenia króla lub wielkiego Dzogcienpy, nauki nie mogły być głoszone przez kogokolwiek; wprowadzono to po to, aby ustrzec ludzi przed oszustami). Ogłoszono, że: „wszyscy ludzie Sikkimu, świeccy lub duchowni, wiedzcie, jakie mamy szczęście. Córka Rdzennego Nauczyciela, Prowadzącego Istoty, Terdag Lingpy, sama będąca niewątpliwą emanacją Jeszie Tsogjal, Dzietsün Mingjur Paldrön, pobłogosławiła swoją obecnością nasze królestwo. Ci wszyscy szczęśliwi, którzy pragną prosić o abhiszeki, przekazy Dharmy i tak dalej, mogą to robić bez przeszkód lub ograniczeń”.

Przeszło cztery tysiące praktykujących zebrało się na kilka miesięcy podczas których Dzietsün Mingjur Paldrön udzielała wielu abhiszek i nauk. Dzogcienowi Thraktung Pało Dzigme Dordże, królowi, kilku głównym asystentom i szczęśliwym uczniom, przekazała całość nowych term Terdag Lingpy a w szczególności abhiszeki  i komentarze do Ati, jej własny cykl nauk (dając go po raz pierwszy) jak również wiele nauk i abhiszek ze starych i nowych term. Powiedziano, że w tym czasie było wiele cudownych znaków, włączając tęczę pojawiającą się nad mandalą i wielką Dzietsünmą. W ten sposób stała się ona Rdzennym Nauczycielem króla Sikkimu, niezliczonych praktykujących Sikkimu oraz wzniosła sztandar nauk Dzogcien w regionie. Z kolei, wielki Dzogcienpa udzielił Dzietsün Mingjur Paldrön przekazów i abhiszek Könczog Kjidu (dkon mchog spyi ‘dus) i Rigdzin Sogdrub (rig ‘dzin srog sgrub). Ze względu na to, zawsze istniał silny związek pomiędzy sikkimskimi praktykującymi Dharmę a linią Mindrolling. Klasztory oraz wiele świętych miejsc, gdzie Dzietsünma przekazywała nauki, do dziś istnieją w Sikkimie, utrzymując jej nauki i linię przekazu.  

W czasie wielkiej aktywności Dzetsün Mingjur Paldrön w Sikkimie jej matce oraz siostrom Semo Paldzin i Semo Buga Kjidzom udało się ujść niebezpieczeństwom w Tybecie  i dołączyć do niej w Sikkimie. To było niezwykle radosne spotkanie dla matki, córki i sióstr. Jednakże, wiadomości o ucieczce Dzietsün Mindziur Paldrön do Sikkimu dotarły do Lhasy i do uszu Tseringa Thöndupa, który był dowódcą stacjonujących tam mongolskich żołnierzy. Wysłał on natychmiast do Sikkimu najlepszych jeźdźców z przewodnikiem, aby schwytali Dzietsün Mingjur Paldrön i przywieźli ją z powrotem do Lhasy.

Przypominając sobie instrukcje otrzymane od Terdag Lingpy, Dzietsün Mingjur Paldrön i  wielki mistrz Dzogcienpa wykonali gniewną praktykę poskramiania złych sił. W ciągu kilku dni od tych praktyk, pośród mongolskiej armii narosła wielka niezgoda, która spowodowała silny wewnętrzny konflikt. Pogoda również zmieniła się drastycznie, przynosząc kilka tygodni silnych burz śnieżnych jakich wcześniej jeszcze nie widziano i powodując całkowite zniszczenie obozu armii.

W samej Lhasie armia dżungarskich Mongołów również nie miała się lepiej. Jej siła osłabła z powodu wewnętrznych konfliktów i różnych innych trudności. Wielu generałów uciekło. Było tylko kwestią czasu, kiedy armia została pokonana i okupacja dżungarskich Mongołów w Tybecie dobiegła końca.

Słysząc o pokonaniu dżungarskich Mongołów, Dzietsün Mingjur Paldrön i jej otoczenie zaczęli przygotowywać się do powrotu do Tybetu. Mówi się, że jedna z jej ocalałych sióstr pozostała w Sikkimie i poślubiła Ciögjala, króla Sikkimu. Słysząc wiadomości o jej wyjeździe, król i tysiące synów i córek serca Dzietsün Mingjur Paldrön utworzyło, z ciężkim sercem, pożegnalną procesję. Towarzyszyli jej do granicy Tybetu i stali patrząc, jak wraca do swojej ojczyzny.  

Grupa podróżowała do Tybetu przekraczając Phagri i Kharola poprzez przejście ba bcos, zatrzymując się w posiadłości jej wuja od strony matki, Dumpoła, który uradował się widząc ją znów. Podczas pobytu, Dzietsün Mindziur Paldrön udzieliła abhiszeki Czerwonego Guru Drakpo (Drakmar) i przekazu długiego życia wujowi, wszystkim pozostałym przy życiu członkom rodziny, domownikom, i tym wszystkim, którzy mieli szczęście tam być. W zapiskach odnotowano, że podczas jednego z publicznych wystąpień powiedziała: „czuję się jakbym powróciła z bardo”.

Krótko po udzieleniu przekazów Dzietsün Mingjur Paldrön przyjechała do Dargje Ciöling w Centralnym Tybecie. Udzielała niezliczonych przekazów, nauk i publicznych audiencji, i jak klejnot spełniający życzenia, całkowicie spełniła życzenia wszystkich którzy przybyli do niej.

Rankiem po jej przyjeździe do Dargje Ciöling, Orgjen Rabga (o rgyan rab dga’), który był ciöpönem Terdag Lingpy, przyszedł ofiarować jej khatag (białą szarfę). Ofiarował również dwie skrzynie cennych przedmiotów używanych w abhiszekach, które należały do Terdag Lingpy. Dzietsün Mingjur Paldrön zdumiona, że te pobłogosławione i cenne przedmioty uniknęły zniszczenia oraz uradowana tym pomyślnym znakiem, poczuła przypływ sił i odwagi i wyruszyła do Mindrolling.

Kolejne części historii Mindrolling zostaną dodane, gdy tylko będą dostępne.